روایت در نوشتار یا گفتار، فرآیند بازگویی یک توالی از وقایع، واقعی یا خیالی است که به آن داستان سرایی نیز گفته می شود.
اصطلاح ارسطویی برای روایت، پروتز بود.
کسی که وقایع را بازگو می کند راوی نامیده می شود.
داستان ها می توانند راویان قابل اعتماد یا غیرقابل اعتماد داشته باشند.
به عنوان مثال، اگر داستانی توسط فردی دیوانه، دروغگو یا فریب خورده روایت شود، مانند داستان "تل - تل - تل" اثر ادگار آلن پو، این راوی غیرقابل اعتماد تلقی خواهد شد.
خود حساب، روایت نامیده می شود.
دیدگاهی که گوینده یا نویسنده از آن روایتی را بازگو می کند، دیدگاه نامیده می شود.
انواع دیدگاه شامل شخص اول است، که از "I" استفاده می کند و افکار یک شخص یا فقط یک نفر را در یک زمان دنبال می کند، و شخص سوم، که می تواند محدود به یک نفر باشد یا می تواند افکار تمام شخصیت ها را نشان دهد، که شخص سوم همه چیزدان نامیده می شود.
روایت اساس داستان است، متنی که دیالوگ یا مطالب نقل شده نیست.
موارد استفاده در انواع نثرنویسی
این در داستان و غیرداستان به طور یکسان استفاده می شود. "دو شکل وجود دارد: روایت ساده، که رویدادها را به ترتیب زمانی بازگو می کند، مانند گزارش روزنامه. به ویلیام هارمون و هیو هولمن در «راهنمای ادبیات» توجه کنید، «و روایتی همراه با طرح، که کمتر به ترتیب زمانی است و اغلب بر اساس یک اصل تعیین شده توسط ماهیت طرح و نوع داستان مورد نظر تنظیم می شود. گفت: روایت با زمان و توصیف با مکان سروکار دارد.
سیسرو اما در «De Inventione» سه شکل می‌یابد، همانطور که جوزف کولویتو در «روایت» توضیح می‌دهد: «نوع اول بر «مورد و... دلیل اختلاف» تمرکز دارد (1.19.27). نوع دوم. حاوی «یک انحراف... به منظور حمله به کسی،... مقایسه کردن،... سرگرم کردن مخاطب، یا برای تقویت» (1.19.27) نوع آخر روایت پایان متفاوتی دارد. «تفریح و آموزش»—و می تواند مربوط به رویدادها یا افراد باشد (1.19.27). (در دایره المعارف بلاغت و ترکیب: ارتباطات از دوران باستان تا عصر اطلاعات، ویرایش توسط ترزا انوس. تیلور و فرانسیس، 1996)
با این حال، روایت فقط در ادبیات، ادبیات غیرداستانی یا مطالعات آکادمیک نیست. همچنین به صورت نوشتاری در محل کار وارد عمل می شود، همانطور که باربارا فاین کلوز در "الگوهایی برای یک هدف" نوشت: "افسران پلیس گزارش جرم می نویسند، و بازرسان بیمه گزارش حوادث را می نویسند، که هر دو دنباله ای از رویدادها را روایت می کنند. فیزیوتراپیست ها و پرستاران. گزارش‌های روایی پیشرفت بیماران خود را می‌نویسند و معلمان رویدادها را برای گزارش‌های انضباطی روایت می‌کنند. سرپرستان گزارش‌های روایتی از اقدامات کارمندان برای پرونده‌های پرسنل فردی می‌نویسند و مقامات شرکت از روایت برای گزارش عملکرد شرکت در طول سال مالی برای سهامدارانش استفاده می‌کنند.
لین زی بلوم در «ارتباط مقاله» خاطرنشان می‌کند: «لطیفه‌ها، افسانه‌ها، افسانه‌ها، داستان‌های کوتاه، نمایشنامه‌ها، رمان‌ها و سایر اشکال ادبی اگر داستانی را روایت کنند، روایتگر هستند».
نمونه هایی از روایت
برای نمونه هایی از سبک های مختلف روایت، به موارد زیر توجه کنید:
نبرد مورچه ها اثر هنری دیوید ثورو (اول شخص، غیرداستانی)
«شب مقدس» اثر سلما لاگرلوف (اول شخص و سوم شخص، داستانی)
تسخیر خیابان اثر ویرجینیا وولف (اول شخص جمع و سوم شخص، راوی دانای کل، غیرداستانی)